En pahalı internet Türkiyede
Türkiye, internetin en pahalı olduğu ülkelerden biri konumunda bulunuyor.
Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfının (TEPAV), internet kullanıcılarına yönelik araştırmasına göre, Türkiye, internetin en pahalı olduğu ülkelerden biri konumunda bulunuyor. TEPAV’dan yapılan yazılı açıklamada, vakfın, ”Türkiye’de Kişilerin İnternet Kullanımlarının Ne Şekilde Değiştiğine” yönelik araştırmasına yer verdildi. Araştırmaya göre, 2009 yılı verilerine göre Türkiye’de nüfusun yüzde 62’sinin hayatlarında hiç internet kullanmadığı belirlenirken, bu oran AB 27 ülkeleri ile kıyaslandığında, Romanya ve Türkiye başı çekiyor. Hiç internete girmemiş nüfusun büyüklüğüne karşılık, son dört yılda evden internete erişim sahipliği açısından ise bir iyileşme gerçekleşti. 2007 yılında hanelerin yüzde 80’i evden internete erişemezken, bu oran 2010 yılında yüzde 57’lere kadar düştü.
Evden internet erişimine sahip olmayan hanelerin nedenlerine bakıldığında ise internet bağlantı ücretlerinin yüksekliğinden şikayet edenlerin oranının 2007–2010 döneminde yüzde 50’den fazla arttığı görüldü. Bir diğer önemli neden de bilgisayar gibi cihazların fiyatlarının yüksekliği olarak ortaya çıktı.
EN YÜKSEK ÜCRET TÜRKİYE’DE
OECD Genişbant İstatistikleri’ne göre 2.39 dolarlık en düşük ve 76.11 dolarlık en yüksek Megabit/saniyelik fiyatlarıyla Türkiye, internetin OECD ölçeğinde en pahalı olduğu ülkelerden biri oldu. İnternet bağlantı ücretlerine daha yakından bakıldığında farklı bağlantı hızlarına göre Türkiye’nin yine OECD ülkelerinin birçoğundan daha pahalı bir servise sahip olduğu görülürken, özellikle yüksek hızlarda ortalama bağlantı maliyeti Türkiye’de 621 doları bulurken, en yakın takipçisi Lüksemburg’da benzer bir bağlantının ortalama fiyatı 112 dolar civarında.
EN ÇOK E-POSTA İÇİN KULLANILIYOR
Araştırmaya göre, 2008–2010 döneminde Türkiye’deki internet kullanıcılarının interneti kullanım amaçlarında ilk üç sırayı ”e-posta göndermek/almak, sohbet odalarına girmek ve internetten gazete, dergi okumak” aldı. Bu sıralama AB 27 ülkelerinde ”e-posta göndermek/almak, mal ve hizmetler hakkında bilgi almak ve sağlıkla ilgili bilgi aramak” olarak belirlendi.